Prolog

Czy można podjąć decyzję i wytrwać w niej do końca? Co jeśli zagrożone jest ludzkie życie? Wybór. Ludzie nie dzielą się na tych złych i dobrych. To nie jest sprawiedliwy podział. Ludzie tak naprawdę dzielą się na zagubionych i zdecydowanych. Nie są zagubieni w świecie - są zagubieni sami w sobie. Szukają odpowiednich ścieżek, chcą sami wytyczać sobie drogi, choć nie są na to jeszcze gotowi.

- Zdobyliśmy Hogwart, zdobyliśmy Hogwart! - Bellatrix Lestrange jednym machnięciem różdżki pozbawiła życia jednego z uczniów. Tłum Śmierciożerców podążał za nią, zupełnie jak wyprane z emocji kukiełki, tańczącąc zwycięski taniec pośród trupów.

Zagubieni w ciemności, popchnięci do działania...Są tylko marionetkami. Ich losy trzyma w garści ten najpodlejszy, pociąga za sznurki, kiedy tylko mu się podoba. A oni, poddają mu się, nie mają odwagi stawić mu czoła. Jest zbyt potężny.

- Gdzie to jest, starcze? - Wielka Sala była spowita mrokiem, który dążył do zagarnięcia jej wyłącznie dla siebie. Noc nie tylko panowała za oknem, ale i w sercach oprawców. Lucjusz Malfoy, w twarzy ukrytej za maską, jak na prawdziwego tchórza przystało, niszczył budynek, w którym jego syn dorastał. W powietrzu unosił się kurz, ale też i zapach strachu oraz napięcia - niekończącego się wyczekiwania.

Nie mogą o sobie decydować. Podejmują decyzje podszepnięte przez tych, którzy dawno opowiedzieli się po jednej ze stron. Cóż mogą począć? Wykonują wszystkie rozkazy, zapominają o istnieniu sumienia. 

- Nie chcesz mówić? A co powiesz na to...? - Zielone światło rozjaśniło ciemność, a mroczne twarze pochłonięte przez maski uśmiechnęły się szatańsko. Kolejny nieszczęśnik pozbawiony życia, kolejne marne istnienie wyeliminowane. Puste, przerażone oczy skierowane ku niebiańskimu sklepieniu.

Czy mają jednak szansę zmienić bieg wydarzeń? Czy mogą zostać poprowadzeniu ku słońcu? Czy znajdzie się ktoś na tyle szlachetny, żeby uratować zagubione dusze skazane na wieczne potępienie?

- Avada Kedavra! - Huk. Szkło z łoskotem uderzyło o ziemię. Zimny podmuch wiatru wtargnął do środka. Wszędzie dało się słyszeć krzyki i nieme wołania tych, którzy nie mogą już krzyczeć. Nawet Ci najbardziej przestraszeni uczniowie sięgają po różdżki. Toczy się bitwa o życie i o coś, co powinno na zawsze pozostać w ukryciu.

Potrzebują wsparcia, wartości...Bo dobro zwycięża, kiedy może uratować duszę przed samozagładą. Znowu wszystko wraca do wyboru...Bo trzeba mieć w sobie siłę, by przeciwstawić się panowaniu zła...

- Nie ma czasssssu! To nie koniec, stary głupcze! Gra dopiero się rozpoczęła! - Ciemność.  I nagle pojedyncze światełka, ciche szepty i zduszony szloch. Śmierciożercy odeszli, opuścili mury Hogwartu, ale czy aby na pewno nie jest to tylko zdradzieckie złudzenie?

 Trzeba pokonać wewnętrzny strach...Przełamać swoje bariery i wartości wpajane od dziecka...

- Szybciej, trzeba im pomóc! - Nagły pośpiech, może nie wszyscy są straceni? Blask płonących świec rozświetlił ponure i złowieszcze ciemności. Na scenę wkracza nadzieja. Wszyscy jednoczą się tworząc  nierozerwalną i zwartą całość, próbują naprawiać szkody wyrządzone przez Śmierciożerców. Jednak nie każdą szkodą szkodę, nie każdą krzywdę, nie każdy wydrążony ubytek można odratować. Ludzkich istnień nie przywróci się nawet dotknięciem magicznej różdżki. 

Nie ma ludzi złych i dobrych, bo świat nie jest czarno-biały. Nigdy nie był. Jednak trzeba mieć w sobie iskrę, ponieważ gdy nadejdzie ciemność, trzeba będzie podjąć decyzję...

Decyzję, która popchnie ludzkość do destrukcji, muśnie ustami martwe serca, wyrwie z wnętrza piersi pewność, przemieniając ją w wyżerającą obawę, która będąc niczym sycący owoc, zostanie wyłożona na stole oprawców. Jednak, gdy iskra zmieni barwę swego blasku, odwróci bieg zdarzeń, a z ziemi ponownie wykiełkują nasiona - silniejsze niż kiedykolwiek były. 

___________________
Prolog już za nami! Oficjalnie witamy Was na naszym blogu. Mamy szczerą nadzieję, że będziecie często nas odwiedzać i razem z nami przenosić się w świat fantazji! :)
Y&Y